Hi, my name is
(what?)

Losstaand van het feit dat ik er van droom om er groot in te worden is muziek een groot aspect in mijn leven. Er gaat geen dag voorbij of ik zet mijn playlist op om luid (of soms minder luid) mee te zingen. Voor zo ver ik mij kan herinneren zing ik altijd en overal, maar ik had nooit het idee om “zanger” te worden.

Dit veranderde toen ik met vrienden en kennissen naar een karaokebox ging in Amsterdam. In het begin zat ik aan de zijkant stil mee te zingen met degenen die aan het “optreden” waren, tot ik gevraagd werd ook eens te zingen. Aangezien we onder vrienden en kennissen waren, en ik ook gewoon graag zing, deed ik wat er gevraagd werd. Sommige blikken gingen in een lichte kramp van verbazing toen ik voor hen stond te zingen. Ik hoorde zelfs een “what the f**** Ward” vallen. Op de goeie manier, want blijkbaar vonden ze wat ze hoorde goed. Ik zeg niet dat ik een geweldige zanger ben, maar blijkbaar was er toch een publiek voor hoe ik klink.

Een paar weken na Amsterdam dacht ik terug aan de positieve reacties. Dat is ook het moment wanneer mij te binnen schoot dat ik als 9-jarige ook al eens probeerde om songteksten te schrijven. De drang om er in verder te gaan werd dus groter, en dat is ook wat ik deed.

Wanneer ik nood heb om te ventileren schrijf ik teksten die aanleunen bij mijn realiteit. Niet elk woord in de tekst is letterlijk vertaalbaar naar mijn leven toe, maar het gevoel op zich wel.